1. سوالات کارشناسی ارشد رشته ریاضی سال۹۱

2.  کارشناسی ارشد رشته ریاضی سال 89 (سوالات - پاسخنامه )

3. کارشناسی ارشد رشته ریاضی سال 88 (سوالات - پاسخنامه )

4. کارشناسی ارشد رشته ریاضی سال 87 ( سوالات - پاسخنامه )

5. کارشناسی ارشد رشته ریاضی سال 86 ( سوالات - پاسخنامه )

1. دانلود سوالات آزمون سراسری 91

2.  دانلود سوالات و پاسخ تشریحی آزمون سراسری 90 

3.  دانلود سوالات آزمون سراسری 89

4. کنکور 88 - رشته رياضي ( سوالات - پاسخ تشریحی )

5.  کنکور 87- رشته رياضي ( سوالات - پاسخ تشریحی)

6. کنکور 86 - رشته رياضي ( سوالات - پاسخنامه )

7. کنکور 85 - رشته رياضي ( سوالات - پاسخنامه )

	ابزاری برای حل مسایل ریاضی پیشرفته
امروزه بسیاری از شرکت های نرم افزاری اقدام به ساخت و تولید برنامه هایی نموده اند که علاوه بر مزیت کاربردی بودن آن ها برای یادگیری امور مختلف درسی برای افراد کم سن و سال نیز بسیار مفید می باشند. همچنین امروزه بسیاری از نرم افزارهای کمک آموزشی تولید شده توسط شرکت های نرم افزاری را می توان به تعداد زیادی مشاهده نمود که در امر یادگیری دروس به دانش آموزان و دانشجویان یاری می رسانند و در حل مشکلات آن ها اقدام می کنند. استفاده از نرم افزارهای مختلف در زمینه های علمی و آموزشی جایگاه خاصی را برای خود ایجاد نموده اند. به کمک نرم افزارهای مختلف موجود در این زمینه می توان بسیاری از سوالات و معادلات مختلف در زمینه های مختلفی همانند ریاضیات ، فیزیک ، حل فرمول های شیمی و ... به راحتی حل نمود. استفاده از نرم افزارهایی که به صورت استاندارد در این زمینه طراحی و تهیه شده اند توسط بسیاری از استادان به دانشجویان در رشته های تحصیلی مختلف توصیه می شود. به کمک این نرم افزارها می توان بر سرعت حل معادلات سخت که به صورت ذهنی و دستی زمان زیادی را برای رسید به جواب می گیرند افزود.

در این مطلب با نرم افزاری در این زمینه آشنا می شوید.

Math Resource Studio نام نرم افزاری قدرتمند برای حل مسائل و معادلات ریاضی می باشد. به کمک این نرم افزار می توان سوالات مختلف را حل نموده و به جواب آن ها دسترسی پیدا نمود . از ویژگی های موجود در این نرم افزار می توان به قابلیت حل معادلات مختلف ، مسائل هندسی و جبر و انجام عملیات های پیشرفته محاسباتی اشاره نمود. همچنین در این نرم افزار می توان از دیگر ابزارها همانند ابزارهای سرگرمی ریاضی استفاده نمود. این برنامه محصولی از شرکت Schoolhouse Technologies می باشد.

لینک دانلود ( مشاهده لینک دانلود )
منبع : P30world | Math Resource Studio 4.3.11.2 ابزاری برای حل مسائل ریاضی پیشرفته

مفاهيم پايه
آمــالـگــامــاتـور (Amalgamator) از دو كــلــمــــه Amalgam به معنی آلياژی از دو يا چند فلز كه جيوه يكی از آن‌ها است و ator به معنی عامل تشكيل شده است و در كل به منظور تركيب مواد قالب گيری دندان استفاده مي‌شود.

فيزيولوژی
زمانی كه بيمار درد دندان نداشته يا اتاق عصب آن پس از برداشت پوسيدگی به طور قطعی باز نشده باشد ، دندانپزشک به منظور دادن يک شانس برای حفظ حيات دندان و جلوگيری از كارهای پر رفت و آمد و بالطبع پر هزينه عصب كشی برای بيمار ، اقدام به ترميم و پر كردن مشروط دندان‌ می‌كند.

طرز کار
آمالگام به صورت پودر است و جهت تبديل آن به خميـر ، مقـداری جيـوه بـا آن مخلـوط مـی‌كننـد. در داخـل دسـتـگـاه مـخـزن‌هـای مـجزايی برای ريختن آمالگام و جيوه وجود دارند. ابتدا آمالگام و جيوه را داخل مخزن‌هايشان می‌ريزند و با استفاده از اهرم يا كنترل كننده درصد تركيب آن‌ها با هم را مشخص می‌كنند. سپس اين مواد به مقدار تعيين شده وارد همـزن مـی‌شـونـد و در نهـايـت مخلـوط حـاصـل به خـــروجـــی دسـتـگـــاه رفـتـــه و مـــورد اسـتـفــاده قــرار می‌گيرند.

موارد کاربرد
آمـالگـامـاتور دستگاهی است كه جهت تركيب آمـالگـام بـه همـراه قـابليت انتخاب واحد يا درصد تــركـيــب جـيــوه و آمـالگـام بـه كـار مـی‌رود. پـس از قراردادن كامپوزيت (مواد ترميمی همرنگ دندان) در دندانی كه قصد پركردن آن است ، بايد از لايت كيور جهت سفت كردن كامپوزيت استفاده كرد.

انواع دستگاه آمالگاماتور
1- دستگاه كپسولی
دراين نوع دستگاه كپسول در محل استقرار گيره كپسول قرار داده می‌شود. تنظيم ميزان پودر و جيوه امكان پذير نيست ، چون شركت سازنده مقدار واحد آمــالـگــام و جـيــوه را مشخـص كـرده و در كپسـول جاسازی شده و نياز به تنظيم خاصی ندارد.
2- دستگاه پودری و كپسولی (دوكاره)
‌در ايـن نوع دستگاه ميزان پودر آمالگام متغيير است كه پيچ تنظيم آن در بغل دستگاه قرار گرفته است ولی مقدار جيوه هميشه ثابت است. هرچه پيچ تنظيم به طرف مثبت باشد ، پودر بيشتر و به طرف منفی ، پودر كمتر و در نتيجه ماده به دست آمده نرم‌تر می‌شود.

نحوه نگهداری از دستگاه
بـه دلـيـل لرزش دستگاه پودر آمالگام در مخزن فـشـرده مـی‌شود و باعث عبور نكردن مقدار لازم  پـودر در لـولـه تركيب آمالگاماتور می‌شود كه كم شدن پودر ، تنظيم دستگاه را به هم می‌زند.
پس از هر بار استفاده از آمالگاماتور ، از برس مـخـصـوصـی كـه جـهـت تـمـيـز كـردن داخـل لوله و درپوش آن آمالگاماتور است ، استفاده كنيد.
تا قبل از توقف كامل درپوش لوله آمالگاماتور ، آن را با دست نگه نداريد.
از قرار دادن آمالگاماتور در معرض نور آفتاب اجتناب شود.
هر هفته يكی دو مرتبه آمالگاماتور را چند بار سر و ته كرده و سپس درجای خود قرار دهيد.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

گاهی در دستگاه‌های اندازه گيری و ثبت سيگنال ، با وجود سالم بودن دستگاه ، نتيجه نمايش داده شده با آنچه كه انتظار داريد متفاوت است. در اين مواقع شايد يكی از مهم‌ترين قسمت‌هايی كه می‌بايست تحت بررسی كاربر قرار گيرد ، پروب است.
پروب ، وظيفه ارسال يک موج اولتراسوند به داخل بدن و دريافت موج بازگشتی را به عهده دارد. گرچه يک پروب به گونه‌ای طراحی شده كه ماندگار و بادوام باشد ، با اين حال افتادن ناگهانی يا فشردن آن می‌تواند سبب صدمه زدن به لنزهای صوتی و نيز كريستال‌های پيزوالكتريک شود. همچنين قطع شدن كابل‌های مبدل يا شكستگی بر روی آن ممكن است ايمنی الكتريكی وسيله را كاهش دهد. اين نوع صدمات معمولا تحت پوشش ضمانت نامه قرار نمی‌گيرند ، بنابراين نحوه استفاده صحيح از پروب و مراقبت از آن در اولويت قرار دارد.

مراقبت و نگه داری
‌پروب دستگاه را نبايد كشيد و به آن ضربه وارد كرد.
‌جـهـت انـجـام مـعـايـنات حتما از ژل مناسب و اسـتـانـدارد اسـتـفـاده كـنـيـد. هـرگـز مـبدل را در ژل غوطه‌ور نسازيد.
‌زمانی كه يک بطری حاوی ژل را تكان می‌دهيد ، مراقب باشيد تا سر مبدل توسط تكان‌های ناگهانی ضربه نبيند.
‌قبل از هر استفاده ، مبدل را مورد بازبينی قرار دهيد تا از وجود عيوبی چون: ترک بر روی بدنه ، بريدگی يا كندگی بر روی لنز ، متورم شدن لنز ، ترک و بريدگی در اتصالات ، عدم انعطاف كابل و غيره مطلع شويد.
در طول استفاده هيچ گونه ولتاژ خطرناكی فرد را تهديد نمی كند ، با اين حال اگر ترک يا شكافی در مبدل وجود داشته باشد ، ممكن است كاربر يک حــس ســوزش و در مــواقـعــی نــوعــی واكـنـش را دريافت كند. برای پيشگيری از خطرات احتمالی ، در صورت مشاهده هر گونه آسيب وارد شده به مبدل ، استفاده از آن را متوقف كنيد.
‌هميشه از كيف يا جعبه مخصوص برای حمل پروب از يک محل به مكانی ديگر استفاده كنيد و اطمينـان حاصل کنيـد كـه مبـدل تميـز است و قبل از قرار گرفتن در جای مخصوص خود كاملا خشک شده است. مبدل را به دقت سر جای خود قرار دهيد و مـانـع از پيـچ خـوردگـی كـابل شويد. برای اين كار مـی‌تـوانيـد از گيـره‌هـای مخصوص كابل استفاده كنيد. در زمان بستن درب جعبه نيز دقت كنيد كه هيچ بخشی از مبدل از آن بيرون نزده باشد.
‌بـرای جلـوگيـری از صـدمـه بـه پروب ، قسمت انتهايی انعطاف پذير آن را خم نكنيد و از پيچاندن آن بـرای جـای دادن پـروب در جعبـه خـودداری كنيد.
‌از قـرار دادن مـبدل در محيطی با دمای زياد يا تابش مستقيم نور خورشيد خودداری كنيد.
‌بزرگ‌ترين نگرانی كاربران ، دست زدن به بدنه پـروب در حـيـن اسـتـفـاده ، در رابـطـه بـا افرادی با بـيـمـاری‌هـای عـفـونـی اسـت. بـرای جـلـوگيری از انـتـقـال و سـرايـت عـفـونـت ، هـمـيـشـه از دسـتكش استفاده كنيد.
‌برای از بين بردن هر گونه مواد از روی پروب ، از يک پارچه نرم و بدون پرز تميز كه با آب و صابون مرطوب شده است ، استفاده كنيد. مبدل‌ها بايد بعد از هـر بـار اسـتـفـاده تـمـيـز شـونـد. تـمـيز شدن ، گام ضـروری قبـل از مـرحلـه ضـدعفـونی است. برای عملكـرد بهتـر می‌توانيد دستورالعمل مخصوص هــر مـبــدل را كــه تــوســط كـارخـانـه سـازنـده ارائـه  می‌شود ، دنبال كنيد.
‌در هـنـگـام تـميز كردن از برس استفاده نكنيد. حتی برس‌های نرم نيز می توانند سبب آسيب زدن به مبدل شوند.
پاک كننده‌ها بايد PH خنثی يا نزديک به آن را داشته باشند. در غير اين صورت سبب صدمه زدن و بی رنگ شدن مبدل می‌شوند.
‌هرگز اجازه ندهيد كه اشياء تيز مانند: ابزارهای جـراحـی يـا چـاقـو بـه مـبـدل يـا سـايـر اتصالات آن برخورد كنند.
‌هنگامی كه از مبدل استفاده نمی كنيد ، آن‌ها را در نـگـه دارنـده مبدل كه معمولا بر روی سيستم اولتراسوند يا ديوار است ، قرار دهيد و پيش از آن از تميز بودن نگه دارنده مطمئن شويد.

تأثير مبدل‌های معيوب
به طور كلی 25% از مبدل هايی كه در كلينيک‌ها مورد استفاده قرار می گيرند ، معيوب هستند. تقريباً تمـام ايـن مـوارد بـه فـرسـودگی پروب و صدمات تصـادفـی مـربـوط مـی‌شـونـد. بـه علـت هزينه بالا ، تعـويـض مبـدل بـه نـدرت صـورت مـی‌گيرد و در بيشتـر مـواقـع كـاربـران سعـی مـی‌كننـد تا با كنترل تـنـظـيـمـات ديگـر دستگـاه يـا تغييـر دادن مـوقعيـت پروب به بهينه سازی تصوير كمک كنند. در نتيجه اطـلاع از رابـطـه مـيـان عـمـلكرد مبدل و داده‌های كـلـيـنـيـكـی بـه دسـت آمده ، امر مهمی است. برای سـال‌هـا ، يک تست كلينيكی به كمک يک فانتوم مـعـادل بـا بـافـت ، تـنـهـا مـرجع موجود برای انجام بررسی‌های يک مهندس بود. با اين حال اين فانتوم تصاوير را در شرايطی كه كاهش وضوح فضايی تصاوير بود ، گزارش می‌كرد و دقت پايينی داشت.   
اگر در مبدل ، تعداد المان‌های مرده يا غير فعال افـزايـش يـابـد ، بـه هـمـان نـسـبـت تخريب وضوح تصاوير بيشتر می‌شود. در نتيجه تشخيص صحيح در هنگام معاينه كار آسانی نخواهد بود.

تست پروب
بـررسـی روزمـره پـروب مـی‌تـوانـد نـقـص‌هـای موجود در اين وسيله را آشكار سازی نمايد. برای اين امر ، سه مرحله به شرح زير وجود دارد:
1- آناليز ديجيتال: يک بازبينی كمی از ويژگی‌ها و جزئيات صوتی و الكتريكی مبدل است كه توسط آنـاليـزگـر ديجيتـال صـورت مـی‌گيـرد. ايـن آزمون برای تعيين يكپارچگی آرايه صوتی به كار می رود. آنــالـيــزگــر ، مـسـيـر سيگنـال هـر كـريستـال را مـورد ارزيابی قرار می‌دهد و موج بازگشتی را تجزيه و تحليل می كند. صدمات داخلی يا خرابی ها ، يک خـط سـيـاه يـا سايه هايی در محور طولی ، كاهش حـسـاسـيـت و افـزايش نويز در تصوير را به دنبال دارند. نتايج يک هيستوگرام حساسيت  عملكرد صــوتــی هـر كـريـسـتـال مـوجـود در آرايـه را نـشـان می‌دهد.
شكل ها نشان دهنده المان‌های مرده و غيرفعال در آرايه ای با 192 المان تخريب ، لنزها در لايه تطبيق و نيز ايجاد صدمه يا ضربه ای بزرگ به لنزها و مسير صوتی هستند.
2- بـررسـی ميكروسكوپی: هر مبدل با دقت ، تحت نظارت ميكروسكوپی مجهز ، مورد بررسی قرار می گيرد. اين عمل به يافتن عيوب سطحی و سوراخ‌های موجود بر روي لنزها كمک شايانی می كند.
3- تسـت ايمنی الكتريكی: تمامی مبدل‌ها از لحـاظ الكتـريكـی ايمـن هستنـد و ايـن يـک مـزيـت بزرگ برای انواع پروب‌های داخلی است. البته به جز موردی كه در قسمت نگه داری شرح داده شد.

مشكلات ايجاد شده
1- آيا لنزها در وضعيت خوبی قرار دارند؟
وجــود حـفــره و سـوراخ: حـفـره سـبـب نـفـوذ مايعات به درون پروب و در نتيجه تخريب تصوير می‌شود.
پاره شدن لنزها: پارگی ، نفوذ مايعات و كيفيت پايين تصاوير دريافتی را به دنبال خواهد داشت.
لايه لايه شدن: اين امر توسط يک حباب هوا مـوجـود در زيـر لنـزهـا صـورت مـی‌گيـرد و سبـب بزرگ شدن تصوير می‌شود.
بی رنگ شدن مبدل: بی رنگ شدن نشان دهنده فرسودگی يا تغييرات شيميايی در لنزها است كه در اين حالت ، لنزها قبل از نفوذ مايعات بايد تعويض شوند.

2- آيا بدنه ، شكل طبيعی خود را دارد؟
ترک و شكاف: اين دو مورد نيز موجب نفوذ مايعات و خرابی تصوير می‌شوند.
لكه: مواد شيميايی ، ژل و لكه می‌تواند كيفيت تصوير را تحت تاثير قرار دهد.

3- آيـا قـسـمـت انـعـطاف پذير انتهايی پروب وضعيت مناسبی دارد؟
فاصله از بدنه: اين اتفاق سبب بريدگی ، صدمه به كابل‌ها يا ايجاد نويز می‌شود.
قطع شدگی يا پارگی: اين امر كابل‌های جلويی را از پروب جدا می‌كند.
آلودگی: آلودگی نيز مانند لكه ، وضوح و كيفيت تصوير را كاهش می‌دهد.

4- آيا كابل‌ها شرايط مساعدی دارند؟
بريدگی يا پارگی: بریدگی یا پارگی می‌تواند سبب صدمه زدن به پوشش حفاظتی سيم‌های درون پروب شود. اين مورد همچنين نويزهای اضافی را به همراه خواهد داشت.

آلودگی
سـيــم‌هـای روبـاز: سـيـم‌هـا بـه سـادگـی صـدمـه می‌بينند و خطرات الكتريكی را به همراه خواهند داشــت. بـا قطـع كـردن سيـم و لحيـم كـاری مجـدد ، مشكل حل می‌شود.

5- آيـا كـانكتور به خوبی در جای خود قرار گرفته است؟
شـكـسـتـگـی مـيـله: اين شكستگی مانع ارتباط خـوب مـيـان پـروب و سـيـسـتـم مـی‌شـود و مـجدداً مشكلات مورد قبل را برای تصوير ايجاد می‌كند.
شكستگی پين ها: ارتباط ضعيف يا عدم ارتباط و نويز را به دنبال دارد.
كانكتور ترک دار: اين حالت نشان دهنده اين است كه مدارات يا ديگر اتصالات به خوبی در جای خود قرار نگرفته اند.

نمونه هايی از رفع عيب در پروب

- تعمير اتصال ميان كابل و قسمت انعطاف پذير انتهای پروب
- تعويض لنز صوتی
 

چه اتفاقی می‌افتد اگر ...
1- محلول‌ها يا تكنيک‌های نادرست برای تميز كردن پروب مورد استفاده قرار گيرند؟
پـاسـخ: پـلـيـمـرهـايـی كـه در سـاخـتـار پـروب‌هـا اسـتـفــاده مـی‌شـونـد ، در نتيجـه ايـن اتفـاق تخـريـب می‌شوند. در نتيجه مايعات به درون آرايه صوتی نفوذ می‌كنند. اين می‌تواند آرايه را مخدوش كند.

2- پـروب‌هـا بـيـش از زمـان تـوصـيـه شده در محلول تميز كننده باقی بمانند؟
پاسخ: در اين حالت پليمرها آسيب می‌بينند و اين می‌تواند سبب متورم شدن بدنه پروب شود. پوشش بدنه كم كم از لنزها فاصله می‌گيرد و مايع به درون آرايه نفوذ می‌كند. در نتيجه تخريب آن را به همراه خواهد داشت.

3- اگر پروب از دست شما بيفتد؟
پـاسـخ: كوچک ترين ضربه ای سبب صدمه و تكان خوردن آرايه كريستالی خواهد شد. اين نوع صـدمـه هـمـيـشـه قـابل مشاهده نيست اما می‌تواند توسط آناليز گر ديجيتالی تشخيص داده شود. جابه جايی يا خرابی هر يک از ويفرهای كريستال ، انهدام ويفرهای همسايه را نيز به همراه خواهد داشت. اين نـوع تـخـريـب ، خـود را بـه صـورت سـايـه هايی در تصوير اولتراسوند نشان خواهد داد.

4- بـر روی بـدنـه پلاستيكی پروب ، زدگی يا لب‌پريدگی وجود داشته باشد؟
پاسخ: اين مورد ، مسيري را برای ورود مايعات به درون بـدنـه پروب يا آرايه فراهم می‌كند. مايعات ممكن است سبب نشت الكتريكی بيش از حد و در نتيجه عدم ايمنی پروب در حين كار شوند.

5- بين لنزها و بدنه پروب ، يک شكاف وجود داشته باشد؟
پـاسخ: در اينجا نيز مانند مورد قبل ، يک مسير برای ورود مايع به آرايه مهيا خواهد شد. در نتيجه يک عكس العمل شيميايی ميان مايعات پاک كننده كريستال‌ها و لايه تطبيق صوتی ايجاد و سبب لايه لايه شدن لنزها ، توليد مقدار زيادی زنگ زدگی و در نهايت خوردگی و تخريب آرايه می‌شود.

6- يک حباب در زير لنزها ظاهر می‌شود؟
پاسخ: در اين حالت ، لنزها از لايه تطبيق فاصله مـی‌گـيرند. از آنجا كه اولتراسوند قادر به نفوذ در ناحيه حاوی هوا نيست ، يک سايه ی صوتی بر روی تصاوير ايجاد می‌شود.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

لزوم فراگيری نرم افزارهای تخصصی در هر رشته بر هيچ كس پوشيده نيست ، چرا كه نرم افزارهای تخصصی ، ما را در ارائه مقالات علمی ، پروژه‌های تحقيقاتی و حتی در توفيقات شغليمان ياری كرده و مسير پيمايش اين فرازها را بر ما هموار می‌سازند.
رشته‌های پزشكی و شاخه‌های مرتبط با آن به دليل حساسيت در اندازه‌گيری و محاسبات يكی از نيازمندترين عرصه‌ها جهت حضور نرم افزارهای تخصصی است. در زمانه‌ای كه پيرامون تمام پزشكان و متخصصان را ابزارها و تجهيزات تشخيص و درمان فراگرفته است ، نياز به گسترش و اشائه آن‌ها كه بر عهده رشته مهندسی پزشكی است بيش از پيش احساس می‌شود.
در ايــن تـحـقـيــق بــا يـكــی از مهـم‌تـريـن و پـركـاربـرد‌تـريـن و در عيـن حـال يكـی از ناشناخته‌ترين نرم افزارها آشنا می شويم.

Mimics يـک نـرم افزار تخصصی برای رشته‌های پزشكی و خاصه رشته مهندسی پزشكی است كه به وسيله آن می‌توان تصاوير دريافتی از MRI ، CT-Scan ، FMRI را در سه بـرش اصـلـی Axial ، Coronal و Sagittal ارائـه كرد كه به وسيله اين برش‌ها می‌توان تصويری سه بعدی از عضو مورد مطالعه را جهت بارگذاری‌های نيرو و محاسبات مربوط به مقاومت مصالح و استاتيک اعضا به دست آورد.
در نرم افزار Ansys می توان با ترسيم يک شكل ، مطالعات استاتيكی و ديناميكی را انجام داد ولی شكل طراحی شده هيچ‌گاه نمی تواند يک نمونه كامل جهت ساخت و استفاده برای بيمار باشد ؛ چرا كه دقت و ظرافت لازم بر آن صورت نگرفته و خطاهای متعددی بر آن تأثيرگذار بوده است. حتی اگر نمونه طراحی شده دقت بالای بررسی را تضمين كند ، تنها يک نمونه تحقيقاتی اطلاق شده و امكان بهره برداری برای بيماران را نخواهد داشت ؛ چرا كه يک نمونه تحقيقاتی نمی تواند برای تمامی بيماران مورد استفاده باشد. برای مثال يک Implant برای هر بيمار دارای نوع و طراحی متفاوتی است كه بايد متناسب با مشخصات فردی و مناسب وی باشد ، در اين بخش با تصوير برداري از بيمار به وسيله CT-Scan يا MRI و بارگذاری در نرم افزار Mimics می توان مدل سه بعدی متناسب جهت طراحی منحصر به  فرد را بدست آورده و نمونه سه بعدی را جهت حصول جنسيت ، شكل و ... به نرم افزار  Ansys وارد كرد.

در اين مرحله حضور و اهميت نرم افزار بيش از پيش مشهود است.
از جمله توانايی‌های نرم افزار می‌توان به امكان مش بندی در چند نوع متفاوت ، امكان انتخاب لايه های تصوير و نوع داده خروجی از نظر نوع و فرمت ، امكان مشاهده تصوير به صورت همزمان در سه برش مختلف و مشاهده تغييرات هر يک حين انجام Edit ، امكـان حـذف نـويـز در تصـويـر و امكان اجرای هـمــزمــان چـنــديــن فـيلتـر تصـويـری و مشـاهـده تـغـيـيـرات در لـحـظـه بـر مـدل مربوط و ... اشاره داشت.
قــابـلـيــت‌هــای ايــن نـرم افـزار بـه طـراحـی‌هـا محدود نمی‌شود ، چرا كه در انجام جراحی‌هايی چون جراحی عروق و اعصاب و جراحی‌های مغز مثل خارج كردن تومورها از نواحی مختلف مغز و ديگر نقاط بدن نيز كاربرد داشته و جهت بدست آوردن تصوير سه بعدی و دقيق از محل تومور و شكل تومور به كمک پزشكان می‌آيد.
در نرم افزار Mimics می توان بافت نرم ، عــضــلــــه ، عــــروق ، اعـصـــاب و بـــافـــت سـخـــت (استخوان) را به تفكيک از يكديگر بدست آورد و مدل سه بعدي از آن‌ها ترسيم كرد.

بـه عـنـوان جـمع بندی می‌توان فراگير شدن Mimics را يـكـی از چند راه حل موجود جهت افزايش ضريب اطمينان و دقت در تحقيقات و بررسی‌ها دانست و توفيق آن را در عرصه‌های پزشكی به نظاره نشست.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

رنگ سنج (Colorimeter) يک وسيله الكتريكی است كه غلظت تركيبات مختلف را در محلول‌های رنگی اندازه گيری می‌كند. دستگاه رنگ سنج Klett Biocolorimeter در دهه 1930 ابداع شد. رنگ سنج در حقيقت نسخه ساده فتومتر است. اختلاف كيفيت فيلتر‌های رنگ سنج ، موجب پايين آمدن حساسيت اين دستگاه شده است. از رنگ سنج در آزمايش‌های شيمی بالينی و به طور عمده در تعيين غلظت هموگلوبين خون استفاده می‌شود. رنگ سنج‌ها به وسيله چندين شركت مختلف ساخته شده و شامل انواع مختلف با قابليت تعويض طول موج از طريق تعويض فيلترها و يا تعويض طول موج (حداكثر تا 10 طول موج) از طريق چرخاندن فيلترها امكان پذير است. برخی مدل‌ها متناسب با آب و هوای گرم و مرطوب طراحی شده اند كه در آن ها ، فيلترهای ژلاتينی درون محفظه ای شيشه ای به منظور جلوگيری از رشد قارچ‌ها و يا ايجاد خراش در سطح فيلترها ، قرار گرفته‌اند. در اغلب موارد واژه‌های «رنگ سنج» و «اسپكتروفتومتر» با يكديگر اشتباه گرفته می‌شوند. در اين مبحث ، تلاش بر اين است كه به درک و شناخت صحيح از رنگ سنج و اختلاف آن با اسپكتروفتومتر كمک شود.  

‌رنگ سنج‌ها ممكن است دستی يا نيمه اتوماتيک باشند. هموگلوبينومتر ، يكی از انواع رنــگ سـنــج‌هـای قـابـل حمـل بـوده كـه بـه منظـور انـدازه گيـری مستقيـم و دقيـق غلظـت هموگلوبين بر حسب g/l یا g/dl طراحی شده است.

اصول كار
يک رنگ سنج از فيلترهايی به منظور توليد نور در يک طول موج ويژه بر اساس نوع محلول مورد اندازه گيری استفاده می‌كند. نور رنگی پس از عبور از داخل نمونه و ميزان جذب آن توسط نمونه ، اندازه گيری شده كه به ابزوربنس موسوم است. ابزوربنس طبق قانون بير-لامبرت ، مستقيماً متناسب با غلظت رنگ محلول است. رنگ سنج می‌تواند ميزان ابزوربنس را به طور قابل اعتمادی در محدوده صفر تا 7/0 اندازه گيری كند. 

هموگلوبينومتر
هموگلوبينومتر غلظت هموگلوبين را در خون اندازه گيري می‌كند. اغلب مدل‌های اين دستگاه ، به صورت دستی عمل می‌كنند كه اكثر آن‌ها از باتری به عنوان منبع توليد برق اسـتـفـاده مـی‌كـنـنـد. مـدل‌هـای جـديـدتـر ايـن وسـيـلـه ، مـجـهز به باتری‌های قابل شارژ يا باتری‌های خورشيدی به منظور تأمين برق اين دستگاه هستند. در اغلب اين دستگاه‌ها لازم است كه قبل از اندازه گيری هموگلوبين ، ابتدا نمونه خون رقيق شود. برخی مدل‌ها ، غـلـظـت هموگلوبين خون را از طريق نمونه خون مستقيم و رقيق نشده ، اندازه گيری می‌كنند كه معمولا هزينه آن‌ها نيز گران تر از انواع ديگر است.

اجزا
اجزای اصلی رنگ سنج ، بسيار شبيه به اجزای فتومتر است. رنگ سنج ها ، وسايل ساده‌ای بوده كه به دليل كيفيت پايين تر فيلترهای آن ها ، از حساسيت كمتری برخوردار هستند. منبع نور ممكن است يک لامپ ديودی باشد كه از خود ، يک نور تک رنگ ساطع می‌كند. در برخی موارد ، ممكن است از لامپ‌های تنگستنی يا هالوژنی استفاده شود كه سر راه نور توليد شده توسط آن‌ها يک فيلتر قرار داده می‌شود تا به نور مورد نياز با طول موج مشخص دست يابيم.
بسته به مدل دستگاه ، اجزای زير می‌توانند در رنگ سنج مشاهده شوند: 
1- پنجره نمايش
2- دكمه off/on
3- محفظه كووت
4- دكمه اندازه گيری تست
5- دكمه مرجع
6- دكمـه‌های انتخابی مختلف ديگر از جمله ابــزوربـنــس ، تــرانـسـمـيتنـس (درصـد عبـور نـور) ، كينتيک (در برخی مدل ها)

شـنـاخـت و درک صحيح از دستگاه‌هايی كه برای اندازه گيری غلظت رنگ در يک محلول به كـار مـی‌رونـد ، مـی‌تواند ما را در انتخاب صحيح دستگاه مورد نياز و موارد كاربرد آن ياری كنند. واژه‌هـای «رنـگ سـنـج» و «اسـپـكـتـروفتومتر» در بــســيـــاری از مــوارد بــا يـكــديـگــر اشـتـبــاه گــرفـتــه مـی‌شـونـد. رنـگ سـنـج و اسـپـكـتوفتومتر هر دو می‌توانند در محدوده طول موج مرئی نور (حدود 700-400 نانومتر) كار كنند. در مواردی كه نياز اسـت انـدازه گـيـری شدت رنگ محلول در نور مـاوراء بـنـفـش (طـول موج كمتر از 400 نانومتر) انـجام شود ، يک سری تغييرات بايد در دستگاه رنــگ سـنــج اعـمــال شـود ؛ در صـورتـی كـه بـرای اندازه‌گيری شدت رنگ در اين طول موج توسط اسپكتروفتومتر ، تنها با انتخاب كووت مناسب (از جنس كوارتز) برای اين طول موج ، مشكل حل مـی‌شـود. امـا ايـن دو وسيلـه دارای اختـلافاتی با يـكــديـگــر بــوده كــه در جــدول 1 بـه آن‌هـا اشـاره می‌شود.

الزامات نصب دستگاه
‌برای نصب دستگاه به يک محيط عاری از گرد و غبار و دود نياز است. همچنين دستگاه بايد در معرض نور مستقيم خورشيد نباشد.
دستگاه را روی يک سطح محكم و نزديک بـه خـروجـی بـرق (كـمـتـر از 5/1 مـتـر) قرار دهيد. سيم ‌ارت دستگاه را به زمين وصل كنيد.
‌در صـورت عـدم استفاده از باتری ، از يک ثابت كننده ولتاژ (استابيلايزر) استفاده كنيد.

طريقه استفاده
فقط پرسنل آموزش ديده برای كار با اين دستگاه ، مجاز به استفاده و كار با اين دستگاه هستند. اصول كلی استفاده از اين دستگاه به قرار زير است:
‌دستگاه را به منبع برق وصل كرده و آن را روشن كنيد.
15 دقيقه صبر كنيد تا سيستم نوری و الكترونيكی دستگاه گرم و آماده شود.
‌طول موج مورد نظر را انتخاب كنيد.
‌دكمه وضعيت ابزوربنس را انتخاب كنيد.
‌كووت را با كاغذهای مخصوص تميز كننده عدسی يا با يک پارچه نرم بدون پرز ، تميز كنيد.
‌عملكردهای بلانک ، استاندارد و تست را انجام دهيد.
‌پس از پايان استفاده ، كووت را با آب مقطر شستشو داده و خشک كنيد.
دستگاه را در پايان كار خاموش كرده و آن را بپوشانيد.

نگهداری

نگهداری روزانه
‌هر گونه مايعی كه روی دستگاه و يا اطراف آن ريخته شده باشد ، بايد بلافاصله تميز شود.
‌در پايان كار هر روز ، دستگاه خاموش شود.
محفظه قرار گرفتن كوت را خالی نگه داشته و در مواقعی كه با دستگاه كار نمی شود ، درب محفظه كووت را ببنديد.
‌دستگـاه را در پايان هر روز و پس از استفاده ، به منظور محافظت از گرد و غبار بپوشانيد.

نگهداری در موقع نياز
‌فيوز لامپ سوخته شده را با يک فيوز ديگر طبق مشخصات فيوز كارخانه تعويض كنيد.
‌در صورت خرابی دستگاه ، با يک مهندس بيومديكال واجد شرايط مشورت كنيد.

نگهداری ماهانه
‌سطح جلويی دستگاه بايد با استفاده از يک دستمال مخصوص تميز كردن عدسی تميز شود.

نگهداری هر 6 ماه يک بار
‌دستگاه را به طور چشمی بررسی كنيد تا از اتصال اجزای مختلف دستگاه طبق مشخصات كارخانه ، مطمئن شويد.
‌بــررســی كـنـيــد كــه دكـمــه‌هــا يــا كـليـدهـای عـمـلـكـردی دسـتگاه ، سر جای خود به صورت محكم قرار گرفته اند.
‌از مـحـكـم بـودن پـيـچ‌های دستگاه مطمئن شويد.
‌كابل‌ها و سيم‌های دستگاه را از نظر عدم وجـود پـارگـی يـا چـسبندگی به يكديگر بررسی كنيد.
‌مسير عبور نور را بررسی و تميز كنيد.

نگهداری ساليانه
نـگـهـداری سـالـيـانـه بـايد توسط يک مهندس مـجــرب انـجــام شــود و نـتـايـج آن نـيـز بـه مـنـظـور پيگيری‌های احتمالی بعدی ، ثبت و آرشيو شود.
‌مكان نصب دستگاه را از نظر تأمين ايمنی الكتريكی و فيزيكی بررسی كنيد.
در صورت استفاده از منبع برق ، ولتاژ برق را بررسی كنيد. ولتاژ برق نبايد بيش از 5% ولتاژ مورد نياز دستگاه باشد.
‌از وجود فضای كافی در اطراف دستگاه به مـنـظــور تــأمـيـن فضـای كـافـی بـرای قـرار گـرفتـن كابل‌ها و تهويه مناسب ، مطمئن شويد.
‌بررسی كنيد كه دستگاه در معرض رطوبت زياد ، گرد و غبار ، دمای بالا يا تابش نور مستقيم خورشيد نباشد.
بررسی كنيد كه دستگاه در مجاورت ساير دسـتـگـاه‌هـايـی كـه ارتـعـاش ايـجاد می‌كنند ، قرار نگرفته باشد.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

امروزه فناوری اطلاعات در تمام زمينه ها رسوخ كرده و چهره بسياری از پديده ها را دگرگون ساخته است. در زمينه پزشكی نيز استفاده از اين فناوری به يک نياز تبديل شده است. نقش پيس ميكر ها در تنظيم ضربان قلب اين گونه است كه ‌در گذشته پيس ميكرها را فقط در موارد مرگبار و براي نجات جان بيماران تعبيه می‌كردند ولی امروزه پيس ميكرها قادر هستند كه علاوه بر افزايش طول عمر ، كيفيت زندگی بيماران را نيز بهبود ‌بخشند. به كمک پيس ميكر غالب بيماران می‌توانند به زندگی عادی خود بازگردند ، كار خود را از سر بگيرند ، از فرزندان و نوه‌های خود مراقبت كنند و حتی به تفريحات و ورزش خود ادامه دهند. همان‌طور كه می‌دانيم وظيفه قلب تحويل اكسيژن و مواد غذائی به تمام ارگان‌ها و بافت های بدن است كه اين كار توسط قلب و با پمپ كردن خون از ريه ها (محل برداشت اكسيژن) به تمام نواحی بدن (محل تحويل اكسيژن) صورت می‌گيرد. سپس خون توسط قلب به ريه ها باز می‌گردد و درنتيجه جريانی به صورت مدار شكل می گيرد كه ما را در طی شبانه روز و برای سال ها زنده نگه می ‌دارد.
پيس ميكرها براساس مدت زمان استفاده به چندين دسته تقسيم می شوند كه به معرفی آن‌ها می پردازيم.

 
سيستم پيس ميكر موقت
از اين پيس ميكر در مواقع اورژانسی يا به طور انتخابی (قبل از عمل جراحی قلب) و به طور كلی برای دوره های كوتاه مدت (حدود دو هفته) برای افرادی كه نياز به پيس ميكر دارند ، استفاده می‌شود. اين نوع پيس ميكر از راه قفسه سينه و از راه وريدی نصب می‌شود و كه دو نوع است:
الـف) قفسه سينه: به‌وسيله تروكار ، سيم پيس ميكر از راه ديواره قفسه سينه عبور كرده و روی ميوكارد يا داخل ميوكارد بطن راست قرار می‌گيرد. عوارض اين روش ، صدمه به شريان كرونر ، خونريزی و تامپوناد قلبی است.
ب) وريدی: شايع ترين روش استفاده از پيس ميكر موقت است كه از وريد ژوگولار ، سـاب كـلاوين ، براكيال يا فمورال كاتتر پيس ميكر را به طرف دهليز راست هدايت می‌كنند و پس از عبور از دريچه تريكوسپيد در داخل بطن راست قرار می دهند. هدايت كاتتر به وسيله فلورسكوپی انجام می گيرد. بعد از انجام اين تكنيک ، علايم حياتی بيمار و نوار قلب به همراه محل عمل از نظر تورم ، خونريزی و درد بررسی شوند. عوارض آن شامل شكستن كاتتر به علت عدم آگاهی و جابجايی و خارج شدن آن است. همچنين عفـونـت محـل ورود كـاتتـر ، خـونـريـزی محل ورود كاتتر ، آريتمی ، پارگی ميوكارد و پنوموتوراكس است. پيس كردن موقت می‌تواند از طريق داخل وريدی ، اپی كارديال يا پوستی انجام شود. تحريک اندوكارد دهليز يا بطن راست (يا هردو) با كمک الكترود پيس ميكر موقت كه از داخل يک وريد مركزی عبور داده می‌شود ، انجام می‌گيرد.
برای پيس كردن اپی كارديال ، بايستی ليدهای پيس ميكر مستقيماً بر سطح يا داخل اپی كارد (زير ديد مستقيم) قرار داده شود. در پيس كردن از طريق پوست ، با استفاده از الكترودهای قرار گرفته بر سينه بيمار جريانات الكتريكی به قلب فرستاده می‌شود.

سيستم پيس ميكر دايمی
زمانی كه بيمار دچار مشكلات غير قابل برگشت قلبی شود يا راه های هدايتی امواج الكتريكی بطن به طور كامل بلوكه شود ، نياز به پيس ميكر دايمی است. اين نوع پيس ميكر از راه قفسه سينه و از راه وريدی نصب می‌شود.
الف) از راه قفسه سينه: در اين روش قفسه سينه بيمار در فضای بين دنده ای پنجم باز شده و سپس الكترود را به اپی كارد بطن چپ بخيه می‌زنند ، سپس ژنراتور پيس ميكر را در ناحيه شكمی كمری زير پوست قرار می‌دهند.
ب) از راه وريدی: در اين روش ژنراتور پيس ميكر در يک محفظه كوچک در بافت زير جلدی ، زير استخوان ترقوه راست يا چپ قرار می گيرد. اغلب پيس ميكر های دايمی از اين طريق قرار داده می شوند. عوارض آن شامل عفونت محل قرارگيری باطری و محل عمل ، عملكرد مختل باطری و قطع تماس الكترود در اثر پيدايش بافت فيبروزه است. پيس ميكر دائم معمولا تحت بی‌حسی موضعی در بدن تعبيه می‌شود. مدار پيس ميكر در جعبه ای از جنس تيتانيوم كه نسبت به هوا و مايعات نــفــــوذنـــاپـــذيـــر اســـت ، قـــرار داده شـــده اســـت. الكترودهای پيس‌‌ميكر دائم به طريق جراحی يا از طـريق وريد در محل خود تعبيه می شوند و ژنراتور پيس ميكر در بافت زير جلد قدام قفسه سينه زير استخوان كلاويكل چپ يا راست تعبيه می‌شود و سپس الكترودها به ضربان ساز متصل می شود. چپ دست يا راست دست بودن بيمار ، شغل و عادات بيمار مشخص می‌كند كه ژنراتور سـمـت چـپ يـا راست كاشته شود و به منظور كاهش مزاحمت در فعاليت های روزانه بيمار ، سمتی انتخاب می‌شود كه اهميت كمتری دارد. بـاتـری هـای لـيـتـيـمـی بـا طول عمری بين 8 الی 12سـال در پـيـس مـيـكـرهـای مـدرن بـه كار برده می‌شود.

پيس ميكر خارج جلدی (External Pacemaker)
مــوارد كــاربــرد ايـن نـوع پـيـس مـيـكـر شـامـل آسـيستـول بطنـی يـا ايسـت قلبـی تـا آمـاده شـدن وسايل پيس دايم ، در موارد ممنوعيت گذاشتن پـيـس داخـلـي (دريـچـه تـريـكـوسـپيد مصنوعی ، ضعف سيستم ايمنی ، سپتی سمی و بيماری های خــونــريــزی دهـنــده) ، اخـتــلال در پـيــس دايــم ، پـيـشـگـيـری از آريـتـمـی و ايـسـت قـلبی در حين اقدامات تهاجمی (مثل كاتتريزاسيون قلبی) و مهار تاكی كاردی بطنی است.
روش مطلوب قرار دادن الكترودها در سطح بـدن، وضـعيت قدامي خلفي است كه الكترود مـنـفـي در سـمـت چـپ قـفـسـه سـيـنـه بـيـن زايده گزيفوئيد و خط ميد كلاويكولار قرار می‌گيرد و الكترود مثبت در پشت بيمار در زير استخوان كـتـف چـپ گـذاشـتـه مـی‌شـود. در صـورتـی كه وضـعـيــت فـوق مـقـدور نـبـاشـد ، الـكـتـرودهـا در حالت قدامی قرار داده می‌شود ، به طوری كه الكترود منفی روی خط ميانی زير بغل چپ در چـهــارمـيــن فضـای بيـن دنـده ای قـرار گـرفتـه و الـكـتـرود مـثـبـت در زيـر اسـتخوان ترقوه سمت راســت قـرار مـی‌گـيـرد. ايـن وضـعـيـت بـه دلـيـل تحريک عضله پكتورال چندان مطلوب نيست. نـاحيـه زيـر الكتـرود بـايـد تميز و خشک بوده و مـوهـای بلنـد بـايـد كوتاه شود. حاشيه چسبنده الكترودها به ژل آغشته نمی‌شود زيرا منجر به سوختگی پوست می شود. عوارض آن شامل انقباض عضلات ناحيه ، دردهای ناحيه و سوختگی است.

Fixed Rate (asynchronous) Pacemaker
اين نوع پيس ميكرها بدون توجه به ريت قلبی بيمار بر اساس يک Rate از پيش تنظيم شده (80 - 70 ضربان در دقيقه) تحريک الكتريكی را انجام می‌دهند. سادگی مدار كه خطـر خـراب شـدن پيـس ميكـر را به حداقل می‌رساند ، ويژگی خوبی برای اين نوع پيس‌ميكرها است. اما اين پيس ميكرها ، ريتم قلبی بيمار را حس نمی‌كنند ؛ در نتيجه احتمـال ايجـاد رقـابـت بيـن ريتـم قلبـی بيمار و ريتم پيس ميكر وجود دارد. اگر پيس ميكرضربان های خود را در روی موج T ضربان قلبی بيمار ايجاد كند ، نتيجه اش V.T يا V.F خواهد بود (پديدهِ R on T.) اين مدل پيس ميكر ها امروزه استفاده نمی‌شوند.

Demand (synchronous , noncompetitive) Pacemaker
با دريافت و تقويت سيگنال ECG از بطن راست ، مشخص می‌شود كه آيا پالسی برای تحريک بطن مورد نياز است يا خير. از طرف ديگر با حس كردن سيگنال R اين ضربان ساز سيگنالی نمی فرستد. نرخ اين پالس ها توسط پيس ميكر پايين تر از نرخ ذاتی توليد ايمپـالـس تـوسـط خـود قلب است. درصورتی كه بيش از زمان مشخص ، سيگنال R دريافت نشود ، پيس ميكر سيگنالی ايجاد می كند كه بطن را منقبض می كند و با دريافت هر سيگنال R از بطن راست ، پيس ميكر  از ابتدا زمان گيری را شروع می كند. مدت زمانی كه پيس ميكر هيچ سيگنالی توليد نمی كند به زمان Refractory Period موسوم است. اين زمان ضرورت دارد ، زيرا بعد از موج R ‌، سيگنال های S ‌و T نيز خواهيم داشت كه اگر پالسی در اين زمان ها ايجاد شود ، باعث ديفيبريلاسيون قلبی می‌شود. اين زمان با توجه به مسايل فيزيولوژيک در بطن حدود 250 الی 300 ميلی ثانيه و در دهليزها در حدود 150 الی 350 ثانيه است.
يک پيس ميكر Demand فقط زمانی تخليه می‌شود كه نرخ ضربان بيمار به كمتر از نرخ پيس ميكر ، افت كند. برای مثال ؛ اگر ژنراتور پيس ميكر Demand بر روی 70 ضربان در دقيقه تنظيم شده باشد ، فقط جريانات الكتريكی خود قلب را حس خواهد كرد و اگر تعداد ضربانات به كمتر از تنظيم پيس ميكر رسيد ، پيس ميكر شروع به ارسال جريانات الكتريكی خواهد كرد. پيس ميكرهای Demand دو نوع قابل برنامه ريزی و غير قابل برنامه ريزی هستند. در پيس ميكرهای غيرقابل برنامه ريزی Rate و output به هنگام ساخت تنظيم می‌شود.

پيس ميكر های تک حفره ای
پيس ميكری است  كه يک حفره قلب (دهليز يا بطن) را كه ليد پيس ميكر در آن تعبيه شده است ، پيس می ‌كند. پيس كردن دهليز با تعبيه ليد پيس ميكر در دهليز راست انجام می‌گيرد. تحريک دهليز ، يک spike بر روی ECG توليد می‌كند كه موج P به دنبالش می آيد. ممكن است پيس كردن دهليز زمانی ‌كه  بيمار آسيب ديده باشد اما راه های هدايتی و بطن ها نرمال باشند. اين نوع پيس ميكر در صورت ايجاد يک بلوک ، بی تأثير خواهد بود. چرا كه نمی‌تواند بطن ها را پيس كند. پيس كردن بطن با تعبيه الكترود پيس ميكر در بطن راست انجام می‌شود. يک پيس ميكر تک حفره ای بطنی ، بطن ها را پيس مـی‌كنـد ، امـا بيمـار نمی‌تواند با ضربان طبيعی دهليز ، هماهنگ شود كه در نتيجه آن ناهماهنگی انقباض دهليز و بطن خواهد بود. به خاطر از دست رفتن هماهنگی دهليز و بطن ، پيس ميكرهای ديمند بطنی به ندرت در بيماری كه SAN سالم دارد استفاده می شـود. بـرعكـس ممكن است پيس ميكر ديمند بطني، براي بيمار دچار فيبريلاسيون دهليزي مزمن استفاده شود. پيس ميكر ديمند بطنی ‌نوع رايج پيس ميكر است. در اين پيس ميكر ، الكترود پيس ميكر در بطن راست تعبيه می‌شود ، بطن حس می شود و پيس ميكر مهاری است. زمانی كه در حين وقفه های تنظيمی پيس ميكر ، دپولاريزاسيون بطنی خود قلب اتفاق بيفتد مهار خواهد شد و زمانی كه دپولاريزاسيون بطنی خود بخودی قلب اتفاق نيفتد پيس ميكر تحريک بطن را با تعداد ضربان از قبل تنظيم شده ، انجـام خـواهـد داد. بـه خـاطر اين‌كه پيس ميكر  نمـی‌تـوانـد فعـاليت دهليز را حس و پيس كند ، موج  در هر جايی از سيكل قلبی می‌تواند ديده شود بدون اين‌كه ارتباطی به كمپلكس  داشته بــاشــد. دفـيـبــريــلاتــورهــای كـاشتنـی بـه وسيلـه پـنـجـمين حرف برای اداره تاكی ديس ريتم ها استفاده می‌شوند. پيس ميكرهای دوحفره ای يا تـک حـفـره ای مـی‌تـوانـنـد تعديل كننده ضربان بــاشـنــد. حــس‌گــرهــای فـعــالـيـتـی و  دو نـوع از شـايـع‌تـريـن حسگرهای مورد استفاده هستند. هنگام پيس كردن دهليز ، ديدن موج  در ممكن است مشكل باشد. (بيشتر پيس ميكرهای تک حفره ای به بطن راست وصل می‌شوند.) ضربان های ثابت پيس و بی توجهی به سطح فعاليت فيزيكی بيمار ، از معايب اين نوع پيس ميكرها است.

پيس ميكرهای دو حفره ای
پـيــس مـيـكـری كـه دهليـز و بطـن را پيـس می‌كند ، دارای سيستم دو ليدی است كه يكی در دهــلــيــــز راســــت و ديــگــــری در بــطـــن راســـت كار گذاشته می‌شود.
ايــن نــوع پيـس ميكـرهـا ، دو حفـره ای نـاميـده می‌شوند. مثالی برای پيس ميكرهای دو حفره‌ای است كه دهليز و بطن راست را به دنبال هم (ابتدا دهـلـيـز و سـپس بطن را) تحريک می‌كند. شبيه فيزيولوژی نرمال بطنی كه سبب می‌شود كمک دهليزها نسبت به پر شدن بطن ها برقرار بماند.
پيس ميكر دو حفره ای نشان می دهد كه دهليز و بطن هر دو پيس می شوند.
هر دو حفره حس می‌شوند و پيس ميكر هر دو پاسخ تحريک و مهار را به كار می‌برد. وقتی كه دپـولاريـزاسـيـون دهليزی در يک فاصله زمانی مـعـيـن كـه مـشـخـص شـده اسـت انـجـام نـگـيرد ، ژنـراتـور دهـلـيـزی ، دهـليز را تحريک می‌كند و دپــولاريــزاسـيــون بــا يــک نـرخ تـنـظـيـمی انجام می شود.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

محفظه‌های بی هوازی و جعبه‌های دستكش امكان كشت و پرورش نمونه ها ، مشاهده رشد ، انجام تست‌های بعدی و گرم كردن نمونه‌ها تحت شرايط بی هوازی را براي پرسنل آزمايشگاه فراهم می‌كنند. باكتری‌های بی‌هوازی مختلف در مقابل تأثيرات  اكسيژن ، ميزان آسيب پذيری‌های متفاوتی دارند ؛ در حالی كه گونه‌های ميكروآئروفيل و تا حدي بی هوازی ، تا حدی می توانند اكسيژن را تحمل كنند اما باكتری های بی هوازی اجباری ، ممكن است حتی بعد از اين كه اندكی در معرض اكسيژن قرار بگيرند ، غيرقابل كشت شوند. فرآيند رنگ آميزی Gram كه نقش مهمی در شناسايی اوليه بی هوازی ها دارد ، باكتری‌ها را به دو گروه تقسيم می‌كند: دسته Gram مثبت و دسته Gram منفی.

مــزيــت اصـلــی مـحـفـظــه‌هــای بــی هـوازی و جـعـبـه‌هـای دستكش نسبت به قالب‌های (jar) بی‌هوازی اين است كه تكنسين می‌تواند بدون وارد شـدن اكـسـيـژن هـوا بـه داخـل مـحـفـظـه ، با نـمونه‌ها كار كرده و آن‌ها را ارزيابی كند. يک جايگزين ديگر برای محفظه‌های بی هوازی و جعبه‌های دستكش ، سيستم roll-tube است كه در آن ، ارگانيزم‌ها روی يک لايه از اگار رشد داده مـی‌شـونـد كـه ديواره‌های داخلی لوله تست را می پوشاند. سپس لوله‌ها در يک محيط غنی از دی اكسيد كربن قرار داده می‌شوند. مزيت اين روش اين است كه می توان هر لوله را بدون ايجاد مــزاحـمـت بـرای نـمـونـه‌هـای كـشـت داده شـده اطـراف آن ، بـررسـی كـرد ؛ مشكل اين است كه استفاده از لوله‌ها می‌تواند دست و پاگير باشد و مورفولوژی داخل لوله‌ها ممكن است نسبت به صفحه‌های اگار تمايز كمتری داشته باشند. 
عفونت‌های باكتری‌های بی هوازی اغلب ، مرتبط با آبسه‌های داخلی (مانند داخل شكمی ، كبد ، ريه و مغز) هستند و بيماران عفونی اغلب به شــدت بـيـمــارنــد. بـنـابـرايـن ضـروری اسـت كـه سرعت عامل ميكروبی ايجادكننده بيماری ، كشت شده و شناسايی شود. عفونت‌های بی‌هوازی ممكن است منشاء داخلی يا خارجی داشته باشند. عفونت‌های داخلی ناشی از ارگانيزم‌های بی هوازی هستند كه بخشی از فلور طبيعی انسان هستند و تحت شرايط مناسب ، مانند درمان با آنتی بيوتيک ، سركوب سيستم ايمنی ، يا زخم‌های باز بعد از جراحت ، ايجاد بيماری می‌كنند. عفونت‌های خارجی از ارگانيزم هايی كه بخشی از فلور طبيعی انسان نيستند ناشی می‌شوند ؛ آن‌ها معمولا گونه‌های spore-forming به عنوان مثال از نوع Clostridium هستند كه در خاک ، گياهان و آب يافت می‌شوند. با ايـــن‌حــال بـسـيــاری از عـفــونــت‌هــا عـمــلا نــاشــی از گــونــه‌هــای non-spore-forming بی‌هوازی‌اند ؛ Bacteroides fragilis يک باسيل مرسوم در اين گروه است.

اصول عملكرد
محفظه‌های بی هوازی و جعبه‌های دستكش بزرگ ، پلاستيک روشن ، كيسه‌های غيرقابل نفوذ به وسيله هوا يا محفظه هايی هستند كه از تركيبی از گازهای بدون اكسيژن پر شده اند. آن‌ها معمولا قابی از جنس يک فلز محكم (مثلا استيل ضدزنگ) ، اكريليک يا پـلاستيـک انعطاف پذير (مانند وينيل) دارند. محفظه‌ها مجهز به آستين و جعبه‌های دستكش مجهز به دستكش هستند كه اين‌ها به صورت مهر و موم شده به ديواره محفظه يا جعبه متصل هستند و امكان دسترسی پرسنل به داخل را در عين حفظ بی هوازی بودن محيـط داخل فراهم می‌كنند. هر دو سيستم معمولا يک پورت ورودی قفل هوا به صورت يكپارچه يا مدولار ، همراه با يک پمپ خلا و اتصالات مناسب گاز ، يک جعبه كـاتـاليـزور و مـانيتـور اكسيـژن و تجهيـزاتـی بـراي تسهيـل كشـت دادن و ايـزوله كردن بی‌هوازی‌ها (مانند انكوباتورها ، واحد استريل كردن ، محيط كشت) دارند.
محفظه‌های بی هوازی و جعبه‌های دستكش با چند روش ، انتشار اكسيژن به داخل محفظه را حداقل می‌كنند. مدل‌های با ديواره وينيلی در فشار كمی مثبت عمل می‌كنند تا از ورود اكسيژن جلوگيری شود. محفظه‌های محكم تر ، از تنظيم كننده فشار استفاده می‌كنند تا هر بار كه دستكش‌ها وارد محفظه می‌شوند ، گاز را بيرون دهند. Bubblerها گـاز محفظـه را بـه صـورت حبـاب از طريق يک ظرف آب به بيرون می‌فرستند. يک انـدازه‌گيـر فشـار ديفـرانسيلـی ، فشـار را بـه صـورت اتـومـاتيـک يـا دستـی بـا استفـاده از دريچه‌های برقی كنترل می‌ كند.
قفل مهروموم دو طرفه در يک انتهای دستگاه دسترسی به محفظه را فراهم می‌كند. يک پمپ خلا ، مخزنی از گازهای تركيبی و مخزنی از نيتروژن خالص به اين پورت متصل است. گاز پمپ شده به داخل دستگاه متشكل از تركيبی از نيتروژن ، هيدورژن و دی اكسيدكربن است: 80% تا 85% نيتروژن برای يک محيط بی هوازی پايدار ، 5% تا 10% هيدروژن برای حذف هر مولكول اكسيژنی كه احتمالا در محفظه وجود دارد و 10% دی‌اكسيدكربن برای بهبود دادن رشد ميكروبی. مخزن دوم شامل نيتروژن ارزان تر با درجه تجاری است كه قفل ورودی را پر می كند. (برخی از آزمايشگاه ها ، برای كاهش هزينه‌ها خودشان گازها را تركيب می‌كنند.)
Antechamber بعد از اين كه مواد كشت داخل محفظه قرار داده شدند ، تخليه شده و در قفل می شود. تخليه را می‌توان به صورت دستی انجام داد يا برای كاهش خطا اين كار به صورت اتوماتيک انجام شود. قفل ورود تا فشار 20 اينچ جيوه تخليه می‌شود و دوباره با نيتروژن پر می‌شود ، سپس دوباره خالی شده و پر می‌شود. بعد از سومين و آخرين پر شدن ، قفل ورودی با تركيب نيتروژن/هيدروژن/دی اكسيد كربن پر می‌شود. سپس اپراتور می‌تواند در داخل قفل (كه به سمت داخل محفظه است) را باز كند و مواد را با حداقل آلودگی توسط اكسيژن هوا ، وارد محفظه كند. يک fan ، گازهای داخل محفظه را داخل جعبه‌های كاتاليزور پالاديوم ، گردش می‌دهد كه در آنجا هيدروژن هوا برای از بـيـن بـردن مـولـكـول‌هـای اكـسيژن و حفظ شرايط بی هوازی بودن داخل محفظه ، با كاتاليزور واكنش می‌دهد. اگر هيچ نشتی وجود نداشته باشد و اگر كاتاليزور به اندازه مصرف ، مجدداً توليد شود ، محفظه می‌تواند با تنها مقادير كمی از گازهای ديگر ، در فشار پایينی از اكسيژن نگه داشته شود. مقدار سولفيد هيدروژن و رطوبت توليدشده تعيين می‌كند كه كاتاليزورها با چه فركانسی بايد بازتوليد شوند. نرخ انتشار اكسيژن به داخل محفظه هم روی فعاليت كاتاليزور تأثير دارد. هر چه اكسيژن بيشتر باشد ، نياز است كه كاتاليزور با نرخ بيشتری بازتوليد شود و حجم بالای اكسيژن مانع از عملكرد بهينه كاتاليزور می شود. نفوذپذيرترين ماده به اكسيژن كه استفاده می‌شود neoprene است كه در دستكش‌ها يا آستين‌ها به كار می‌رود. 
اغـلب محفظه‌های بی هوازی انكوباتورهايی دارند كه رشد ارگانيزم‌های كشت داده‌ شده را افزايش می‌دهند. بسته به اندازه دستگاه ، انكوباتور می‌تواند داخل محفظه اصلی قرار داده شود يا به خارج از آن متصل شود. انتخاب ديگر تنظيم دمای كل محفظه با استفاده از جعبه‌های كاتاليزور گرم شده است. جعبه‌ها fan هايی دارند كه هوای مـحفظه را از كاتاليزورهای گرم شده گردش می دهد. برای جلوگيری از رشد مواد آلاينده ، رطوبت داخل محفظه (كه در اثر تبخير آب محيط و واكنش هيدروژن و اكسيژن ايجاد می‌شود) ، با استفاده از جاذب رطوبت ژل سيليكون ، در سطح 50% يا كمتر نگه داشته می‌شود. برای حفظ موثربودن اين خشک كننده ، بايد گاهی اوقات آن را به مدت دو ساعت تا 110 درجه گرم كرد. مواد ديگر جاذب رطوبت هم می‌توانند استفاده شوند ، به شرطی كه با دی اكسيد كربن واكنش ندهند. 
مهم‌ترين فرايند كنترل كيفيت مانيتوركردن شرايط بی هوازی داخل محفظه است. تنها وسيله ای كه قادر است مقدار اكسيژن را در حضور دی اكسيدكربن اندازه بگيرد ، يک آنالايزر اكسيژن است كه به مقادير بسيار كمی از اكسيژن هم حساس است. برخی از آنالايزرها بوروهيدريد سديم (Sodium borohydride) دارند كه اكسيژن آزاد می‌كند. برخی ديگر پودر آهن دارند كه به اكسيژن متصل می شود يا اسيد اسكوربيک دارند كه اكـسـيـژن را جـذب مـی‌كـنـد. روش‌هـای ديـگـر تـشـخـيـص اكـسـيـژن مـانـنـد رنـگ‌های اكسيداسيون حساسيت كمتری دارند.
متيلن آبی (پتانسيل اكسيداسيون (mv11+ و  reazurin) پتانسيل اكسيداسيون mv 42-) شاخص‌هاي بی هـوازی مـرسوم هستند. رنگ‌ها بعد از كاهش بدون رنگ هستند ؛ بعد از اكسيژن‌دار شدن ، به ترتيب آبی و صورتی می‌شوند. اما متيلن آبی در غـلـظـــت‌هـــای اكـسـيــژن ppm200 تــا ppm 300 هـمـچـنـان كـاهـش مـی‌يـابـد كـه هميـن مـوضـوع ممكن است مانع از رشد بی‌هوازی‌های بسيار حساس به اكسيژن شود. Reazurin يک شاخص با حساسيت قابل قبول است ؛ اما بايد مستقيماً داخل محيط باكتريولوژيک گنجانده شود. اين روش‌هــا بـرای آزمـايـشـگـاه‌هـای بـالـيـنـی كـافـی هستنـد ، امـا حسـاسيـت آن‌هـا كمتـر از آنـالايـزر اكسيژن است. روش ديگر براي مانيتور شدت اكـسـيــژن ، اسـتـفــاده از آنــالايــزر گــاز اكـسـيــژن-هـيـدروژن بـراي حـس كـردن حـرارت اكسيژن هيدروژن واكنش با جزء پالاديوم است. روش ديـگـر هـم كـشت مداوم نمونه بذر داده شده با Clostridium novyi نوع B است. رشد اين ارگانيزم نشان می‌دهد شدت اكسيژن در محفظه به اندازه كافی پايين است.
زنده ماندن نمونه كشت داده شده را می‌توان مستقيماً داخل محفظه تست كرد. می‌توان برای اسـتـريـل كـردن حلقه‌های انتقال و دريچه‌های لـولـه تـسـت ، يـک بـلـوک گـرم كـردن نـيـز داخـل محفظه در نظر گرفت (شعله‌های گاز را به خاطر نبود اكسيژن ، نمی توان استفاده كرد.) محيط و ديـگــر تجهيـزات مـاننـد طبقـات را نيـز مـی تـوان داخل محفظه قرار داد.

مشكلات گزارش شده
يـــک دلــيــل مــرســوم بــرای نـشــت اكـسـيــژن ، سائيده‌شدن دستكش‌ها است كه منجر به ايجاد بـرش كـوچـكـی در دسـتـكش و در ماده ديواره انعطاف‌پذير اطراف محل‌های ورود دستكش می‌شود. اين معمولا در محفظه هايی كه چنـد سـال استفـاده شده اند رخ می‌دهد ، زيرا انعطاف پذيری وينيل با گذر زمان كم می‌شود. همچنين ممكن است نشت اكسيژن از اطراف محل‌های ورودی دستكش در دستگاه‌های با ساختار بسيار محكم رخ دهد.
در مورد هر دو مدل با ساختار مستحكم و با ساختار انعطاف پذير ، ممكن است در حين كار با مواد تيز داخل محفظه و به ويژه طبقه ها ، برش در دستكش ايجاد شود. هر نشتی منجر به مصرف سريع تر تركيب گاز استفاده شده در فضای بی هوازی می‌شود. يک پروب ارزان و موثر الكترونيكی برای نشت گاز كه با تشخيص گازهای قابل احتراق (مانند هيدروژن) عمل می‌كند ، موجود است.
كار با مدل هايی كه محفظه آن‌ها گرم می شود برای طولانی مدت می‌تواند موجب ناراحتی اپراتور شود. به علاوه گرم كردن سريع محفظه ، محيط داخل آن را خشک كرده و كنترل رطوبت در محفظه را مشكل تر می‌كند. 
يـک محقـق زمـانـی كـه يک محفظه بی هوازی در حال انتقال از شرايط هوازی به بی‌هوازی بود ، انفجارهايی را در آزمايشگاه تجربه كرد (1997 Cox). در طول انتقال از شرايط بی هوازی به هوازی يابالعكس ، تركيبی از اكسيژن از هوا و هيدروژن در تركيب گاز می‌تواند به غلظت قابل اشتعال برسد.
نقص در بازتوليد كاتاليزور پالاديوم و مینيمم كردن شدت اكسيژن باقی مانده در جعبه دستكش می تواند باعث آسيب به بی هوازی‌ها شود. بی هوازی ماندن هميشه مسـألـه اصلی است ؛ بنابراين خريداران هميشه بايد از ميزان موثر بودن آنالايزرهای اكـسـيــژنــی كــه هـمــراه مـحـفظـه بـی هـوازی اسـت ، آگـاه بـاشنـد. طبـق تحقيقـات اخيـر سيستم‌هايی كه از اسيداسكوربيک يا يک روش تخليه-جايگزينی استفاده می‌كنند ، در تـأمـيـن اتـمـسـفر بی هوازی موثرترين بوده اند در حالی كه سيستم‌های borohydride كمترين كارائی را از خود نشان داده اند 1996 Imhof and Heinzer.

توصيه‌های خريد
توصيه‌های ECRI
عملكرد اصلی اين دستگاه ها تأمين يک محيط عاری از اكسيژن و پايدار برای رشد و مطالعه ی ميكروارگانيزم‌های بی هوازی است. بنـابـرايـن ECRI تـوصيـه می‌كند كه محفظه‌های بـــی هــوازی و جـعـبــه‌هــای دسـتـكــش مــانـيـتــور اكسيژن و نيز وسيله ای برای به گردش درآوردن گـازهـای اكسيـژن داخـل محفظـه داشتـه باشند. سيستم مانيتور اكسيژن می‌تواند بسته به كارائی كـاربر متفاوت باشد. همچنين توصيه می شود كه يک پمپ تخليه به صورت يكپارچه درنظر گرفته شده باشد ؛ گرچه اين ويژگی بهتر است مـوجـود بـاشـد امـا الـزامـی نيسـت. خـلاءسنج و تنظيم كننده‌های فشار برای يک سيستم ايمن و قابل اطمينان ضروری هستند. حذف رطوبت نيز برای پيشگيری از رشدآلاينده‌ها نياز است.

توصيه‌های ديگر 
بيمارستان هايی كه نياز به كشت و شناسايی سريع حجم بالايی از عوامل ميكروبی دارند بايد بـــه فـكـــر خـــريــد مـحـفـظــه‌هــای بــی هــوازی يــا جــعــبــــه‌هــــای دســتــكــــش بـــاشـنـــد. مـحـفـظـــه و antechamber بـايـد بـرای تـأمـيـن فـضـای كـاری موردنياز ، به اندازه كافی بزرگ باشند. برخی از تـوليدكنندگان محفظه‌های كاری اضافی و نيز سـيـنـی‌هـا و قفسـه‌هـای اضـافـي ارائـه مـی‌كننـد. Antechamberهــای اتــومــاتـيــک مـعـمـولا زمـان ورود به محفظه را كاهش می دهند ؛ آن‌ها اغلب همراه با Antechamberهای دستی برای تسهيل تخليه اوليه محفظه استفاده می‌شوند. مدل هايی كه مجهز به انكوباتور يا بلوک‌های گرم كننده داخـلــی هـسـتـنــد ، نـيــاز بــه انـتـقــال نـمــونـه‌هـا بـه محيط‌های بی هوازی خارجی را از بين می‌برند و لـذا بـه ايـن وسـيله احتمال آلودگی را كاهش می‌دهند.

مراحل توسعه
مـحـفـظـه‌هـای بـی هـوازی تـكـنـولوژی بسيار پايداری دارند. توسعه هایی در اتوماتيک كردن فرايند تخليه-جايگزينی و در محفظه‌های تنظيم اتمسفر داخلی ايجاد شده اند.

منبع: ماهنامه مهندسی پزشکی

پرتونگاری و فلوئوروسكوپی قفسه سينه

پرتونگاری قفسه سينه معمولا برای تعيين اندازه ، شكل و وضعيت قلب درخواست می شود. پرتونگاری قفسه سينه كلسيفيكانسيون های قلبی و پريكاردی را آشكار می سازد و تغييرات فيزيولوژيک در گردش ريوی را نشان می دهد. در تشخيص انفاركتوس ميوكارد كمک نمی كند ولی وجود بعضی از عوارض آن را مثل نارسايی قلب تأييد می كند. وضعيت درست كاتترهای قلبی مثل سيم پيس ميكروكاتترهای شريان وريدی نيز به وسيله پرتونگاری تأييد می شود.

با روش فلوئورسكوپی می توان حركات قلب را روی يک صفحه روشن با استفاده از پرتو ‏‏ X مشاهده كرد. فلوئوروسكوپی ضربان های قلب و اشكال غيرطبيعی قلب را نشان می دهد. در ضمن وسيله مفيدی برای قرار دادن سيم كاتتر پيس ميكرو هدايت كاتتر در كاتتريزاسيون قلب است.

‏

الكتروكارديوگرافی

ثبت گرافيكی فعاليت های الكتريكی قلب است.

الكتروكارديوگرافی 12 ليدی به ويژه در تشخيص ديس ريتمی ها اختلالات هدايتی قلب ، بزرگی حفرات قلبی ، ايسكمی و انفاركتوس ميوكارد ، كاهش و افزايش سطح كلسيم و پتاسيم و تأثير داروهای معين ، مفيد است.

در الكتروكارديوگرافی با 15 ليد ، سه ليد اضافی در اطراف پريكارد بطن را راست قرار می گيرد و در ‏تشخيص زودرس انفاركتوس بطن راست يا ديواره خلفی بطن چپ مؤثر است. در الكتروكارديوگرافی با 18 ليد ، ‏سه ليد اضافی خلفی علاوه بر 15 ليد در تشخيص ايسكمی و صدمه ميوكاردی مفيد است. در هنگام انجام الكتروكارديوگرافی بايد به سن ، جنس ، فشار خون ، قد ، وزن ، علائم و دارو (بخصوص ديژيتال و داروهای ضدآريتمی) توجه نمود.
 

آزمون استرس قلب

بطور طبيعی جدار شريان های كرونر در افزايش نيازهای متابوليک اكسيژنی و تغذيه ای چهاربار گشادتر می شوند. سرخرگ های كرونر مبتلا به آترواسكلروز خيلی كمتر گشاد می شوند و جريان خون ميوكاردی به مخاطره می افتد و موجب ايسكمی می گردد. بنابراين در آنومالی های قلبی عروقی وضعيت بيشتر به زمانی است كه تقاضای اكسيژنی قلب افزايش می یابد مثل استرس. روش های مختلف آزمون استرس قلب شامل: آزمون استرس ورزش ، آزمون استرس دارويی و اخيراً آزمون استرس فكری يا عاطفی است كه روش های غيرتهاجمی در ارزيابی پاسخ سيستم قلبی عروقی به استرس می باشد و در تشخيص موارد زير مفيد است:

1- بيماری شريان كرونر

2- علت درد قفسه سينه

3- بررسی وضعيت كار قلب بعد از آنفاركتوس و جراحی قلب ‏

4- بررسی تأثير داروهای ضد آنژيينی يا ضد آرتيمی

5- شناسايی ديس ريتمی هايی كه ضمن ورزش ظاهر می شود

6- اهداف خاص برای تنظيم برنامه مناسب فيزيكی

‏

موارد منع استفاده از تست ورزش:

تنگی آئورت ، ميوكارديت يا پريكارديت حاد ، پر فشاری شديد خون ، تنگی احتمالی شريان اصلی كرونر چپ ، نارسايی قلب و آنژين ناپايدار ، آنفارکتوس ميوكارد ، ايست قلبی ، نارسای قلب ، ديس ريتمی های شديد.‌

عوارض تست ورزش خطرناک و كشنده است. در هنگام آزمون بايد تجهيزات لازم برای نجات زندگی بيمار وجود داشته باشد.
 

آزمون استرس ورزش

در آزمون استرس می توان از راه رفتن روی نوار متحرک يا پا زدن روی دوچرخه ثابت استفاده كرد. هدف از انجام آزمون ، افزايش سرعت ضربان قلب است به حداكثر "سرعت ضربان قلب" كه شامل 80% تا 90% حداكثر ضربان پيش بينی شده می باشد كه بر اساس جنس و سن بيمار در نظر گرفته می شود. در هنگام آزمون و بعد از آن بيمار كنترل می شود ؛ به دو يا تعداد بيشتری اشتقاق متصل می گردد و ضربان قلب ريتم ، تغييرات ايسكميک فشار خون ، درجه حرارت پوست ، ظاهر فيزيكی ، سختی قابل مشاهده و علايمی شامل درد قفسه سينه ، تنگی نفس ، گيجی ، كرامپ عضلانی پا يا خستگی بايد كنترل گردد. ‏

آزمون زمانی به پايان می رسد كه بيمار به حداكثر سرعت ضربان قلب رسيده باشد يا درد سينه يا خستگی در پاها ظاهر شود ، فشار خون سقوط كند و سرعت ضربان قلب كم شود و يا ديس ريتمی های خطرناک يا تغييرات قطعه ‏ST‏ در ‏ECG‏ يا عوارض ديگر مشاهده شود. اگر در صورت تغييرات ‏ST‏ (پايين يا بالا بودن قطعه ‏ST‏) نتيجه آزمون ‏مثبت گزارش شود ، لازم است آزمون های تكميلی ديگر نظير آنژيوگرافی كرونر انجام شود.

‏

تست استرس دارويی

براي بيمارانی كه معلوليت جسمی دارند يا واجد شرايط تست ورزش نيستند و نمی توانند به حداكثر ضربان قلب با قرار گرفتن روی نوار متحرک يا دوچرخه ثابت برسند ، از دو داروی گشاد كننده عروقی دی پيريدامون (پرازانتين) و آدنوزين به صورت تزريق داخل وريدی استفاده می شود كه تأثير مشابه تست ورزش دارد و دوبوتامين داروی ديگری است كه موجب تحريک سيستم عصبی سمپاتيک و افزايش ضربان قلب ، نيروی انقباضی قلب و فشارخون می گردد.

‏

اكوكارديوگرافی

يک آزمون غيرتهاجمی اولتراسوند است كه برای تعيين اندازه مشكل و حركت ساختمان های قلب بكار می رود. روش به ويژه مفيدی است برای تشخيص و تجمع ماده در پريكارد ، ارزشيابی عملكرد دريچه های مصنوعی قلب ، تعيين اندازه حفرات قلب و ارزشيابی وضعيت حركت ديواره بطن که امواج صوتی با فركانس زياد از خلال ديواره قفسه سينه به داخل قلب فرستاده می شود و علائم بازگشتی را ثبت می كند.
 

اكوی مدی

در اين روش يک ترانس ديوسر ظريف را در مری بيمار فرو برود كه تصاوير واضحی تهيه می شود (به علت اينكه امواج از بافت اثر عبور می كند.) ‏

 

تصويربردار راديونوكلئيد ‏

با استفاده از مواد راديوايزوتوپ جريان خون كرونر ، تعيين ايسكمی و انفاركتوس ميوكارد و بررسی عملكرد بطن چپ انجام می شود. ‏

 

آنژيوگرافی

در اين روش مقداری ماده حاجب را داخل سيستم عروقی تزريق مي كنند تا حدود قلب و عروق خونی مشخص گردد. هنگامی كه حفره ای يا رگ خاصی برای مطالعه انتخاب شود ، آن را آنژيوگرافی انتخابی می نامند. محل های آژيوگرافی عبارتند از: آئورت ، شريان های كرونر ، سمت راست و چپ قلب.

مؤلف: افسانه حیدریان